Kim jesteś? Kim jest osoba, którą jesteś w życiu? Jesteś żoną? Córką? Nauczycielem? Menedżerem? Jak chciałabyś się opisać? Może używając do tego nazwy którejś z ról? Czy też poprzez cechy charakteru: jestem dobry, uczciwy? A może to lista aktywności: lubię chodzić po górach itd.? Przecież z listy codziennych działań i ról, które wypełniasz, nie każda jest prawdziwie Twoja. Niektóre są w Twoim życiu, ale nie są Tobą.
Ile razy wypełniając stosy dokumentów w pracy, prasując ubrania albo czytając prasę, nie czujesz się w pełni sobą. Po prostu automatycznie jesteś. Jesteś, bo to konsekwencja wcześniejszych wyborów czy serii przypadków. Jesteś sobą, ale czy stajesz się wtedy (O)sobą?
Bycie Osobą to bycie świadome, podejmowanie decyzji odpowiedzialnie dążenie do bycia autentycznym i spójnym z własnymi przekonaniami oraz wartościami. Bycie sobą i bycie Osobą różni decyzja. Sobą po prostu jesteś, niemal bezwolnie. Bycie Osobą to stawanie się sobą poprzez codzienne świadome, czasem trudne, wybory.
Zanim przeczytasz dalej pomyśl: Co Cię zatem określa? Jakie Twoje role, cechy, umiejętności sprawiają , że czujesz się w pełni sobą? Kiedy czujesz się najbardziej sobą? Czy te czynności, sytuacje są częste w Twoim życiu? Ile Twojego życia jest Twoje?
Zapisz swoje odpowiedzi.
Nasze życie to często realizacja życia, które jest prostą odpowiedzią na oczekiwania innych. Tak jesteśmy wychowywani – jesteśmy dzieckiem, mniej lub bardziej grzecznym, uczniem z jakąś dyscypliną, opinią i ocenami, potem pracownikiem na jakimś etapie kariery czy partnerem z mniej lub bardziej zaspokojonymi potrzebami. Nasze zachowania są de facto odpowiedzią na potrzeby innych, są lepszym czy gorszym dopasowaniem się do ról. To ta część nas, która jest społecznie akceptowalna. Jest ważna, buduje poczucie przynależności i sprawczości.
Ale jest jeszcze ta część nas, która jest niezależna od oczekiwań innych, często nawet nie jest spójna z ich potrzebami. To jest część ukryta, czasami dla innych niewygodna. Rodzice wolą mieć grzeczne dziecko (choć chętnie pochwalą się później samodzielnym, dojrzałym, odnoszącym sukcesy), nauczyciele wolą współpracującą klasę (ale chwalą się niepokornymi uczniami). Nasze osobiste potrzeby i pragnienia, nasze wewnętrzne reakcje na zdarzenia czasami nie są pożądane rodzinnie czy społecznie, ale nie musi to oznaczać, że są nieakceptowalne, złe czy zakazane. Są może trudne dla innych, ale przecież ważne dla nas.
Pomyśl: Jak z tego konfliktu sił Ty wychodzisz? Czyj głos uwzględnisz?
Zapisz swoje odpowiedzi.
Odwaga to zdolność do podejmowania działania pomimo odczuwanych emocji strachu, napięcia czy frustracji oraz mimo myśli, które wyrażają ten niepokój opisując ewentualną naszą przyszłość w sposób negatywny (nie uda mi się, ktoś mnie pokona, to się źle skończy).
Odwaga wymaga więc podjęcia decyzji o działaniu, które obarczone jest ryzykiem. Odwaga opiera się o świadomość tego, co czujemy i o czym w danej chwili myślimy – to zdolność do oceny sytuacji i podjęcia ryzykownego działania, pomimo odczuwanego lęku. To, mówiąc psychologicznie, nasz stosunek do lęku.
Pytanie zatem, co robisz, gdy pojawia się w Tobie lęk, który każe uniknąć trudnej sytuacji, bo czyjaś potrzeba nie będzie zaspokojona, bo ktoś – partner, matka czy szef – oczekuje czegoś, czego sami nie chcemy? Kto kontroluje wówczas Twoje życie – lęk, który mówi: „Dopasuj się”, czy ja, które czuje obawę przed powiedzeniem: „Nie/Nie chcę” i analizuje konsekwencje powiedzenia: „Nie”, ale pomimo tej obawy, mówi: „Nie”. Ja które wie, że mówiąc: „Nie”, mówi „Tak” sobie – wtedy stajemy się Osobą.
Pomyśl: kim zatem jesteś w swoim życiu? Człowiekiem, który poddaje się lękowi, czy człowiekiem, który poznaje swój lęk, rozmawia z nim i prowadząc taki wewnętrzny dialog, podąża ku lepszej wersji siebie?
Zapisz swoje odpowiedzi.
Pamiętaj! Mówiąc NIE lękowi, mówisz TAK sobie.
Zacznij od małych kroków – zrób coś, na co miałeś ochotę, ale obawiałeś się reakcji innych czy konsekwencji. Zrób coś po raz pierwszy. Pozwól sobie stać się (O)sobą, bo tylko Ty możesz to zrobić, nikt inny. Nikt inny nie wie, czego pragniesz i czego potrzebujesz. Nazwij swój lęk i idź dalej.
Odważ się.