Miód jest powszechnie stosowany w ramach apiterapii (leczenie miodem i innymi produktami pszczelimi). Jego rodzajów jest wiele i każdy różni się swoimi właściwościami. Choćby miód akacjowy w sposób szczególny wspomaga leczenie chorób górnych i dolnych dróg oddechowych, a miód wrzosowy może być stosowany w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła oraz przy problemach z prostatą.
Przede wszystkim jednak wszystkie gatunki wpływają na wzmacnianie serca, ożywianie mózgu i działanie uspakajające. Miód ma też właściwości antybakteryjne – niektóre drobnoustroje zwalcza lepiej niż antybiotyki, a ponadto goi rany. Jednym z jego rodzajów, o którym się mówi, że ma najsilniejsze właściwości lecznicze, jest miód manuka.
Miód manuka – lecznicza słodycz i płynne złoto
Już kilka lat temu zawojował polski rynek naturalnych produktów prozdrowotnych. Miód manuka pochodzi z Nowej Zelandii, ale jego sława jest międzynarodowa. Walory lecznicze miodu docenił cały świat. Jest w pełni naturalny i pozyskuje się go tradycyjnymi metodami. Jego źródło stanowi nektar z krzewu manuka, który rośnie tylko w południowo-wschodniej Australii i Nowej Zelandii. Maorysi odkryli prozdrowotne właściwości tej rośliny (jej liście i olejek stosowali w leczeniu) i nadali jej nazwę, która dosłownie oznacza „miód z drzewa herbacianego”.
Czasowi dojrzewania miodu towarzyszy samoistne i naturalnie wytwarzanie się unikalnego składnika – methylglyoxalu (MGO). Jego stężenie w miodzie jest istotne – im wyższe, tym silniejsze działanie lecznicze. I właśnie to wysoki poziom MGO wyróżnia miód manuka spośród innych miodów. Ponadto jego cechą szczególną są znaczne właściwości antyseptyczne.

Rodzaje miodu manuka
Miód manuka występuje w kilku wariantach ze względu na stężenie MGO – od 100 do 550 mg na 1 kg. Dla porównania nasze rodzime miody cechuje zawartość MGO nie wyższa niż 10 mg na 1 kg miodu.
Stężenie 100 mg tego składnika wystarcza do ogólnej poprawy odporność organizmu i przywrócenia mu zdrowia. Dawka 250 mg łagodzi dolegliwości przy refluksie, zgadze i niestrawnościach. Poziom 400 mg wspiera leczenie trudno gojących się ran, wrzodów żołądka oraz zespołu jelita drażliwego. Natomiast najwyższe stężenie MGO to 550g – pomaga leczyć egzemę i miażdżycę kończyn dolnych.
Zawartość methylglyoxalu wpływa także na cenę miodu manuka, która za jeden słoik może wynosić od ok. 40 zł do ok. 400 zł.
Miód manuka – właściwości
Ta zdrowa słodycz przede wszystkim wspaniale wpływa na skórę, pozwalając jej zachować dobrą kondycję. Możemy ją odżywiać zarówno od środka (spożywając miód manuka), jak również od zewnątrz (stosując go jako naturalny kosmetyk). Gwiazdy wielkiego formatu, jak Księżna Cambridge – Kate, aktorki Scarlett Johansson i Michelle Pfeiffer oraz piosenkarka Kylie Minogue, używają go do pielęgnacji skóry. A dokładniej Scarlett Johansson robi sobie z niego maseczkę na twarz przed większym wyjściem, a Kate Middleton najchętniej sięga po gotowe kremy z dodatkiem miodu manuka. Każda z nich twierdzi, że jest on niezastąpiony w oczyszczaniu, zmiękczaniu i nadawaniu skórze blasku.
Miód ten również działa leczniczo na trądzik różowaty i młodzieńczy. Wspomaga proces gojenia ran na powierzchni ciała, w tym odleżyn oraz łagodzi egzemy.

Miód manuka na trawienie
Miód manuka znacząco wpływa na prawidłową pracę układu pokarmowego, jednocześnie regulując florę bakteryjną jelit. Dzięki temu nie zalegają w nich fermentujące resztki pokarmowe, wywołujące nieprzyjemne gazy. Miód manuka również poprawia stan chorych narządów tego układu. Jest dobry na wrzody żołądka, zespół jelita drażliwego czy też refluks żołądkowo-przełykowy.
Ma silne działanie przeciwbakteryjne. Głównie w obszarze przewodu pokarmowego (w przypadku buli brzucha, wymiotów, biegunek), ale również przy zapaleniu gardła, czy też obszarów nosowo-zatokowych.
Miód manuka – dawkowanie
Miód manuka mogą stosować dzieci, jak również dorośli. Częstotliwość i ilość zjadanego miodu nie jest sztywno określona. Można go spożywać tak, jak i inne miody, np: 2–3 łyżeczki na czczo lub jako dodatek do różnych potraw. Warto jednak pamiętać o jego kaloryczności (jak i w przypadku każdego miodu) i o tym, że nie należy zjadać go w nadmiarze, gdyż może spowodować nadwagę.