Kto się boi SPA?
Felieton Anny Harasimowicz
Polacy kochają SPA, Wellness, baseny, sauny i aquaparki, jednak problem (niestety nie tylko w strefach wypoczynku) sprawia nam przebywanie we wspólnej przestrzeni przez dłuższy czas. Na szczęście powstaje coraz więcej ośrodków o doskonale przemyślanym programie, aby każdy znalazł niszę dla siebie.
Jest symbolem idylli, relaksu, błogostanu, o którym marzy każdy sybaryta, ale i większość zmęczonych codziennością pracowników, pracoholików i wychowujących liczne potomstwo matek oraz ojców. SPA wkroczyło do naszej kultury wyraźnie zapełniając lukę w nieznanym jeszcze do niedawna obszarze usług luksusowych dla ducha i ciała. Dziś już powszechnie dostępne tworzy naszą nową strefę komfortu. Czujemy się w niej pewniej i powoli uczymy się myśleć o sobie z czułością.
Odpychając skrępowanie i wyrzuty sumienia przyznajemy, że należy nam się chwila odpoczynku, zasługujemy na to, by ktoś poświęcił czas naszej skórze, mięśniom, zapewniając nam ogólny dobrostan, przy akompaniamencie muzyki solfeżowej i w oparach olejków eterycznych. Już tylko krok do tego, abyśmy świadomie korzystali z dobrodziejstw stref Wellness i SPA z myślą o holistycznym podejściu do własnego zdrowia i inwestycji w siebie, która przedłużyć może nie tylko naszą urodę, ale i górnolotnie mówiąc – życie.
Nie każdy oczekuje od SPA tego samego
Tradycyjne polskie sposoby na szybkie osiągnięcie relaksu, nie zawsze zdrowe, warto świadomie zamienić na przynoszące pozytywne efekty również dla ciała. Zaletą jest też to, że nie odbiją się zgagą i syndromem dnia następnego.
Cóż, początkowy zachwyt strefami wypoczynkowymi SPA, zabiegami, salonami kosmetycznymi i olśniewającym relaksem w zespole basenowym czy bogato wyposażonym Wellness, zderzamy dziś z coraz większymi oczekiwaniami. Już kąpiel w basenie po saunie, w którym liczebność dzieci można z powodzeniem porównać z małą grupą kolonijną, nie napawa nas entuzjazmem. Oczekujemy warunków do tego, aby po zabiegu ujędrniającym ciało czy masażu relaksacyjnym móc w spokoju odpocząć z książką na leżaku wśród kojącej zieleni.
Z kolei weekend w SPA naszej rodziny z dwójką potomstwa nie uznamy za udany, gdy dama przybyła do wód solo (nie licząc psa, to znaczy miniatury psa), będzie nas notorycznie rugać za to, że dzieci mówią.
Antidotum na problemy
Błogosławione niech będą SPA i hotele Wellness oferujące wypoczynek tematyczny. Rodzinne SPA, SPA dla dwojga, SPA dla samotnych, wypoczynek z pupilem – toż to balsam na moje uszy. Wszak na wszystko można zaradzić. I nie chcę powiedzieć, że stajemy się mizantropami, ale rozumiem, że mamy inne priorytety, pomysły na spędzanie czasu w ramach relaksu w SPA, różne temperamenty, a czasu coraz mniej.
Sama nieraz balansuję na cienkiej żyłce tolerancji. Miewam problem z rozluźnieniem ciała, o które prosi masażysta w trakcie rytuału SPA w ogrodzie, gdzie w pobliskiej altanie poznani uprzednio na basenie panowie, jako przerywnik w zabiegach traktują mecz piłki nożnej. Przecież nie mają wpływu na to, że „liga” akurat wypada w ten weekend!
Potrzebujemy ciszy, ale żyjemy wśród ludzi
Bardzo cenię sobie spokój i możliwość odprężenia w strefie saun, zwłaszcza wieczorem, po pracy, w zimowy czwartek. Korzystam z mało uczęszczanego klubu, aby jego strefa Wellness dawał mi pełen komfort. Na ten sam pomysł wpadła przykładowego czwartku znana aktorka. Siedziała samotnie w saunie i szczelnie obleczona w ręcznik skarciła nas na przywitanie wzrokiem – wchodziłam do środka z mężem. Był to grymas Meryl Streep w scenie w windzie w filmie „Diabeł ubiera się u Prady”. Przecież każdy powinien wiedzieć, że femme fatale złotych lat polskiego kina nie toleruje towarzystwa w czasie seansu w rozkosznym cieple obszernej i wieloosobowej łaźni suchej!
Próbowaliśmy zatem korzystać z ciepła wahadłowo. Po kolejnej rotacji i basenie, znów dołączyłam do saunowania. Tym razem tak wypadło, że mój mąż z ową gwiazdą korzystali już od chwil kilku z błogiego upału. Wchodzę, widzę i nagle pojmuję – mina z kategorii „foch” przeznaczona była jedynie dla mnie, a wcześniej szczelnie oplatający ciało ręcznik już teraz jedynie niedbale przysłaniał gwiazdę od frontu, i to niewiele. Przypuszczam, że przyczyną była podniesiona temperatura wnętrza. A może zabrakło mnie do podtrzymywania białego frotté? Trudno zgadnąć.
Ale nie koniec na tym. Finał odbył się w opustoszałej szatni, gdzie suszyłam swoje niestety długie włosy suszarką, co zajmuje mi niekończące się minuty. W delikatny i zawoalowany sposób dostałam przemyconą informację, cytuję: „A ja wolę suszyć włosy ręcznikami papierowymi – o w ten sposób (tu nastąpiła demonstracja gwiazdorskiej wersji suszenia blond loków). Nie znoszę hałasu suszarki”.
Tak więc, choć często myślę o sobie, że w SPA nie grzeszę tolerancją napotkawszy zgiełk i liczne towarzystwo, doznałam olśnienia. W rzeczywistości jestem nader wyrozumiała. Bardzo za tę lekcję dziękuję królowej srebrnego ekranu.
Wolność dla wszystkich!
Niech nam zatem powstają nowe tematyczne hotele, salony SPA i strefy Wellness, aby grupy znajomych z małymi dziećmi mogły poczuć się nie tylko zjednoczone we wspólnych teamach pieluch i zasypek, ale zespołowych zabiegach i formach relaksu. A tym, dla których SPA oznacza ciszę i spokój dajmy ośrodki oddalone od zgiełku, minimalistycznie wykończone, nie bombardujące zmysłów przesytem doznań. Przecież znajdzie się miejsce dla każdego!
